NAMUSLU HIRSIZ-DOSTOYEVSKİ

NAMUSLU HIRSIZ Adamın biri Agrefena adında bir hizmetçisiyle yalnız bir yaşam sürmektedir. Agrefena efendisini odasının birini kiraya vermek için ikna eder. Gelen bir terzidir. Ayrıca güngörmüş kendini bilen bir adamdır. Adamın ismi Astafiy İvanoviç’tir. Efendi ve İvanoniç evdelerken birden yabancı birinin gelip efendinin redingotunu alarak kaçtığını görür. İvanoviç onun peşinden koşar ama yakalayamaz. Bunun üzerine aralarında hırsızlığa dair bir sohbet başlar ve adam namuslu bir hırsızdan söz açarak daha önce başına gelmiş bir olaydan bahseder. Adam daha önce başka bir evde tek başınayken ve daha yeni iş bulabilmişken sarhoş ve ayyaşın biriyle karşılaşır. Adamın ismi Emelyan’dır. Adam acınacak bir haldedir. Evinde kalmak ister. O günlüğüne adam izin verir ancak bundan sonra adam sürekli onun evine gelmektedir. İvanoviç, adam acınacak bir durumda olduğundan onu kovmaya kıyamaz. İşler kötüye gitmektedir. Adam yer, içer ve sürekli sarhoş olmaktadır. Başka da bir iş yapmamaktadır. Bunun üzerine adam onun iş bulup çalışması gerektiğinden bahseder. Ancak Emelyan çalışabilecek bir halde değildir. Emelyan kimi zaman evden çıkar akşam gelir ve yine sarhoş olarak gelir. Bunun üzerine İvanoviç eğer ki bir daha içki içerse onu eve almayacağını söyler. Bunun üzerine yaşlı ayyaş eve gelmez dışarda, sofada kalır. Bunu gören adam içi acıdığı için adamı yine evine alır. Bir gün İvanoviç eve gelir ve bir memur için diktiği pantolonu bulamaz arar tarar ama pantolon ortada yoktur. Emelyandan şüphelenir ve ona kızar. Emelyan ise pantolonu almadığını söyler. Ama bunu söylerken ezilir büzülür bu olaydan sonra ikisi konuşmamaya başlar. İvanoviç ona öfkelidir, pantolonu aldığını düşünür. Emelyan ise pantolonu almadığını söyler. Bundan sonra İvanoviç evden ayrılırken daha önce açık bıraktığı sandığı kilitler. Bunu fark eden Emelyan artık bu evde kalamayacağını söyler ve evden uzaklaşır. Birkaç günlüğüne eve gelmez. Aradan 3-4 gün geçer ki adam yine oraya gelmiştir. Ama adam perişan olmuş, içkiyi bırakmaya çalışmış bir halde ve tabi ki aç ve susuz bir halde. Buna dayanamayan İvanoviç onu eve alır karnını doyurur. Ona içki de vermeye çalışır. Ama adam bunların hiç birini kabul etmez. Doktor gelir. Durumun vahim olduğunu söyler. Emelyan İvanoviç karşısında hep ezik hep suçlu gibi durur ve en sonunda dayanamaz ve itiraf eder ki pantolonu kendisi almıştır.