Gel Yoksa Bitip Gitmekteyim Yokluğunun muhasebesini yaptığım bu günde büyük zarardayım… Gelmeyişi sevdiğim, sevmeyişi sevdiğim, ”Gel Yoksa Dalıp Gitmekteyim” demiş şair, Gel yoksa bitip gitmekteyim. Özlemenin bir tarifi yok, insafı yok, vicdanı yok, eğer öyle olsaydı sönük volkanlar olmazdı yüreklerde, ritm bozan atışlar olmazdı kalplerde. Umursamayışı sevdiğim yoruldum… Sensiz geçen her günün senle geçmediği için yoruldum, var olmayışının varlığınla bütünlendiği için ben çok yoruldum. Hasret rüzgarları her gün bir parça daha alıyor benden, suyun kayayı oyuş u gibi tükenmekteyim. Karanlık gecelerimin sahibi, yaşlı gözlerimin sahibine seslenmekteyim bu gece… Duy beni öyle bir şey söyle ki sensiz yaşadığım tüm günlerime değsin, öyle bir şey söyle ki güneş doğmak için sabırsızlan sın, bana öyle bir şey söyle ki zehri-i zıkkım olmasın sigaram! Yürek sızım, varlığım, açan çiçeğim, doğan güneşim, hasretim, vuslatı m, varlığınla şereflendirdiğin bu canı yokluğunla alma…! Bana lazım. Beni anla, seni sevmem lazım, yaşamam lazım, görmem gereken gülüşlerin var, içmem gereken şaraplar, almam gereken bir nefes. Yar da sensin yarada, Gül de sensin dikende, Cennet’te sensin cehennemde, beni cennet’tinde var eyle ki cehennem imde kaybolmayayım. Özlemine yürek sızım eklediğim, Gel Yoksa Bitip Gitmekteyim…
YAZAR :MERT ASLAN
